การติดโปรรีไทร์คืออะไร ?

เมื่อเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว สิ่งที่หลาย ๆ คนต้องเจอนั่นก็คือระบบการตัดเกรด จากการใช้ 0 ถึง 4 เปลี่ยนมาใช้ A จนกระทั่ง F ซึ่งหลายคนถึงขนาดเครียดจัด เลยไม่กล้ากินปลา (Fish) หรือดูหนังไม่กล้า นั่งแถว F เพราะกลัวติด F ก็มี ก็แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละคน แต่อย่างหนึ่งที่หลาย ๆ คนจะต้องได้ยินแน่นอน คือ คำว่า โปร และ ไทร์ คำว่า ไทร์ ย่อมากจาก “Retire” แปลง่ายๆ ว่า พ้นสภาพนิสิต มีได้หลายกรณีครับ แต่ที่เป็นที่ (ไม่น่า) นิยมมากที่สุด ก็คือ การรีไทร์จากผลการเรียน นั่นคือ มีเกรดเฉลี่ยสะสมต่ำกว่า 1.75 (สำหรับสาเหตุอื่น ๆ น้อง ๆ ลอง ศึกษา ได้ที่ข้อบังคับมหาวิทยาลัยบูรพา ว่าด้วยการศึกษาระดับปริญญาตรี พ.ศ. 2552 ข้อ 28 ครับ) ส่วนคำว่า โปร ย่อมาจาก “Probation” แปลเป็น ไทยง่ายๆ ก็คือ สถานะรอพินิจ แยกย่อยได้ 2 ประเภท คือ

• โปรสูง นั่นคือเกรดเฉลี่ยสะสมต่ำกว่า 2.00 แต่มากกว่า 1.80 ถ้าน้อง ๆ ติดโปรสูงเกิน 4 เทอม ถ้าเทอมที่ 5 เกรด เฉลี่ยสะสมยังหนีไม่พ้น 1.80 – 2.00 โดนรีไทร์เช่นกันครับ
• โปรต่ำ นั่นคือเกรดเฉลี่ยสะสมน้อยกว่า 1.80 แต่มากกว่า 1.75 ถ้าน้อง ๆ ติดโปรต่ำเกิน 2 เทอม ถ้าเทอมที่ 3 เกรดเฉลี่ยสะสมยังหนีไม่พ้น 1.75 – 1.79 โดนรีไทร์ได้เช่นกันครับ

ที่ยกตรงนี้มาไม่ได้ต้องการให้น้องๆ ประมาทว่า เรียนมัธยมได้มา 3.00 ขึ้นไป แค่นี้ กระจอก!!! แต่อย่าลืม ว่าการเรียนมหาวิทยาลัยมันมีอะไรที่ยากกว่ามัธยมมาก บางครั้งน้องๆ อาจจะรู้สึกตัวอีกทีว่า เราควรขยัน เมื่อมันสายไปแล้วก็ได้ อยากให้เป็นอุทาหรณ์ว่าควรตั้งใจเรียนนะครับ

(การนับการไทร์ สำหรับนิสิตปี 1 เมื่อเรียนไป 1 ปีการศึกษา แล้วเกรดเฉลี่ยสะสม ไม่พ้น 1.75 โดนรีไทร์ครับ)